środa, 11 czerwca 2025r.
Home
Strona internetowa Towarzystwa Przyjaciol Kamienia w Kamieniu.
Konferencja poświecona pamięci pisarza Bogdana Madeja i jego Rodziny PDF Drukuj Email
środa, 04 czerwca 2025 16:53

     22 maja 2025 roku w Gminnym Centrum Kultury i Sportu odbyła się, z inicjatywy Towarzystwa Przyjaciół Kamienia, konferencja poświęcona pamięci pisarza Bogdana Madeja, który dzieciństwo i młodość spędził w Kamieniu. Zaproszonych gości przywitał pan Józef Czubat prezes TPK. Dalszą część spotkania prowadziła pani Genowefa Saj sekretarz TPK. Zapoznała uczestników z porządkiem konferencji i podziękowała za przygotowanie tego wyjątkowego wydarzenia państwu Stanisławie i Józefowi Czubatom oraz panu Grzegorzowi Boguniowi.

           Józef Czubat   Genowefa Saj   dr Stanisław Kusiak

           

Na zdjęciach:
1. Pan Józef Czubat Prezes TPK.
2. Prowadzaca spotkanie Genowefa Saj.
3. Dr Stanisław Kusiak w czasie prezentacji.
4. Uczestnicy spotkania ( od lewej pierwszy rząd Mirosław Piędel, Grzegorz Boguń, Joanna Boguń, Genowefa Saj, drugi rząd od lewej Marek Błądek, Maria Błądek, Helena Orszak, Krystyna Lenart, wyżej Joanna Mazurkiewicz, Magdalena Bałut, Małgorzata Bałut.
5 . Pan Adam Kulik autor filmu o Bogdanie Madeju i doktor Stanisław Kusiak autor pracy doktorskiej ożyciu i twórczości Bogdana Madeja.


     W konferencji uczestniczyli goście specjalni. Dzięki nim mogliśmy wysłuchać wykładów, w których przybliżyli nam postać pisarza i jego dorobek literacki. Jako pierwszy twórczość pisarza i jego biografię w formie prezentacji multimedialnej przedstawił pan dr Stanisław Kusiak, który jest autorem pracy doktorskiej poświęconej Bogdanowi Madejowi. Na co dzień jest zastępcą dyrektora ds. Doskonalenia Nauczycieli I Oddziału w Rzeszowie Podkarpackiego Centrum Edukacji Nauczycieli. Udostępnił, w formie wystawki różne wydania dzieł Bogdana Madeja. Akcja niektórych utworów działa się w Kamieniu, Łowisku i Sokołowie Małopolskim. Mama pisarza Bogdana Madeja Stanisława z domu Baran pochodziła z Łowiska. Tato, Alojzy Madej był również związany z Kamieniem, pełnił funkcję dyrektora Banku Spółdzielczego w Kamieniu. Niektóre utwory Bogdana Madeja doczekały się adaptacji filmowych.

 

     Następnie prowadząca zaprosiła uczestników do obejrzenia filmu, który został przygotowany przez Telewizję Lublin. Gościliśmy także autora filmu pana Adama Kulika.

                 Fragment prezentacji dr. Stanisława Kusiaka  Pisarz Bogdan Madej

Autor filmu o Bogdanie Madeju - Adam Kulik

Na zdjęciach:
1. Slajd z prezentacji dr. Stanisława Kusiaka.
2. Bogdan Madej - prozaik, dziennikarz.
3. Pan Adam Kulik autor filmu o Bogdanie Madeju.

 

     W związku z tym, że rodzina pana Bogdana Madeja ma swoje korzenie w Łowisku, pan Grzegorz Boguń, nauczyciel historii z Zespołu Szkół w Kamieniu, członek TPK i znawca dziejów Łowiska, swojej rodzinnej miejscowości, przedstawił przebieg tragicznego wydarzenia, które rozegrało się w Łowisku 5 czerwca 1942 roku w czasie okupacji niemieckiej podczas II wojny światowej. Przygotował prezentację pt.: „Słuchali bardziej Boga niż ludzi”, którą przedstawił uczestnikom konferencji.

                     Grzegorz Boguń 

Na zdjęciach:
1. Pan Grzegorz Boguń w czasie prezentacji.
2. Od lewej pan Adam Kulik, pan Stanisław Kusiak i pan Grzegorz Boguń.

 

     Gościem konferencji był także redaktor Janusz Ogiński, który jako jeden z pierwszych przybliżył czytelnikom „Sztafety” postać Bogdana Madeja. Jest autorem obszernego artykułu „Znany nieznany... i zapomniany”, który ukazał się w „Sztafecie” 9 stycznia 2020 roku.

     Panie z biblioteki gminnej Justyna Klimek i Bożena Hartfelder przygotowały wystawę publikacji poświęconych naszej miejscowości.

Wystawa książek i czasopism związanych z Kamieniem

     Dużym zainteresowaniem cieszyła się również wystawa fotografii związanych z Kamieniem, którą przygotowała pani Stanisława Iskra.

                      

Wystawa fotografii związanych z Kamieniem

     Po zakończeniu konferencji był czas na swobodne rozmowy i mały poczęstunek przygotowany przez panie z naszego Stowarzyszenia.

     Wydarzenie utrwalił fotograficznie pan Dawid Sączawa.

     Organizatorzy mają nadzieję, że uczestnicy spotkania sięgną po utwory pisarza i zapoznają się z opisaną rzeczywistością, nie tak zresztą odległą.

 

                    

 Na zdjęciach:
1. Uczestnicy spotkania od lewej pan Jerzy Bednarz, pan Janusz Ogiński, w następnym rzędzie pani Alicja Hawro i panowie: Jan Orszak, Antoni Partyka, Adam Majowicz, powyżej od lewej panie: Anna Kołodziej, Zofia Bednarz, pan Tadeusz Wyka, panie: Danuta Wyka, Krystyna Słoma, Janina Bober, widoczne: panie Władysława Olko, Eleonora Błądek, Bożena Hartfelder.
2. Od lewej panowie; Adam Kulik, Janusz Ogiński, Józef Czubat, Stanisław Kusiak, Jerzy Bednarz, Grzegorz Boguń.

 

Uczestnicy konferencji:
dr Stanisław Kusiak
Redaktor Adam Kulik
Janusz Ogiński
Stanisława Czubat
Józef Czubat
Janina Bober
Genowefa Saj
Helena Orszak
Krystyna Lenart
Maria Błądek
Marek Błądek
Grzegorz Boguń
Małgorzata Januszewska
Jan Madej
Genowefa Chojnacka
Antoni Partyka
Eleonora Błądek
Maria Rurak
Mirosław Piędel
Stanisław Majczak
Krystyna Słoma
Jerzy Bednarz
Zofia Bednarz
Anna Kołodziej
Alicja Hawro
Joanna Mazurkiewicz
Małgorzata Bałut
Magdalena Bałut
Irena Maj-Surdyka
Adam Majowicz
Danuta Wyka
Tadeusz Wyka
Stanisław Piróg
Sabina Kołodziej
Dorota Błądek
Teresa Czerepak
Władysława Olko
Grzegorz Przybysz
Jan Orszak
Jolanta Kołodziej
Joanna Boguń
Jan Orszak z Podlesia
Zofia Orszak
Natalia Bednarz-Niemiec
Stanisława Iskra
Justyna Klimek
Bożena Hartfelder
Dawid Sączawa
Natalia Kula-Romanek
Paulina Wąsik
Uczniowie klasy pierwszej Branżowej Szkoły Drugiego Stopnia i Liceum Ogólnokształcącego z Zespołu Szkół im. św. Stanisława Kostki w Kamieniu.

 

Opracowała Helena Orszak

 

     Zarząd Towarzystwa Przyjaciół Kamienia dziękuje Pani Dyrektor Małgorzacie Partyka-Majczak i Pracownikom Gminnego Centrum Kultury Sportu i Rekreacji za pomoc w organizacji spotkania.

Prezes TPK

 
Bogdan Madej PDF Drukuj Email
środa, 04 czerwca 2025 16:30

     Bogdan Madej urodził się 28 listopada 1934 roku w Mikaszewiczach koło Łunińca na Polesiu. Zmarł 3 października 2002 roku w Lublinie. Był synem Alojzego Jana Madeja księgowego. Jego matka Stanisława z domu Baran była nauczycielką w szkole powszechnej, a później w szkole specjalnej. W 1936 roku Bogdan Madej wraz z rodzicami zamieszkał w Grodnie. Po wybuchu II wojny światowej i zajęciu Kresów przez Sowietów, młodszy brat ojca Stanisław przedostał się do Grodna przez „zieloną granicę” i sprowadził bratową z dwójką dzieci do Rudnika. Jak pisze w swoich wspomnieniach pan Bogdan po kilku dniach z Rudnika pojechali z matką i siostrą pociągiem do Łętowni. Tam na nich czekała furmanka, którą dotarli do dziadków mieszkających w Łowisku. W 1948 roku Bogdan Madej ukończył szkołę powszechną w Kamieniu. Uczył się w liceum (administracyjno-handlowym) i liceum ogólnokształcącym. Był także uczniem sokołowskiego liceum (X klasy), jednak tej szkoły nie ukończył i zaczął pracować. Często zmieniał pracę (pracował w Stalowej Woli, Rzeszowie, Nisku, Lublinie, Rejowcu, Chełmie Lubelskim), odbył służbę wojskową w Marynarce Wojennej.

 

      Dziadkowie Bogdana Madeja w Zakopanem    Bogdan Madej w siódmej klasie    Leszno

     Grodno  Grodno Pisarz trzymany przez siostrę Nenę

      Chrzciny Bogdan w środku łysy Stefan, para nauczycielska i rodzice chrzestni  Liceum w Sokołowie Młp. przedostatni rząd trzeci od prawej

 

     W latach 1963-1974 należał do PZPR. Z partii został usunięty po opublikowaniu powieści „Piękne kalalie albo dojrzewanie miłości”.

     Kim był Bogdan Madej? To polski prozaik, dziennikarz. Debiutował w 1962 roku, tłumacząc opowiadanie pt. „Zstąp, Mojżeszu” Williama Faulknera, amerykańskiego pisarza, samouka, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury z 1949 roku.

     Pierwszy jego utwór pisany prozą i wydany to „Listy z Italii” opublikowany w 1964 roku w tygodniku „Zwierciadło”.

     Przyszło mu dorastać i żyć w czasach socrealizmu. Publikował swoje utwory w paryskiej „Kulturze”, za co został ukarany zakazem publikacji w PRL. Dopiero w 2001 roku ukazała się jego powieść na polskim rynku.

     Był związany także z naszymi terenami. Większość akcji jego opowiadań rozgrywa się w naszym regionie. W utworach pojawiają się nazwy miejscowości: Górno, Kamień, Nienadówka, Łowisko, Rudnik nad Sanem, Sarzyna, Stalowa Wola. Warto zapoznać się z jego wspomnieniami „Między Niemnem i Sanem” część I i II, opublikowane przez wydawnictwo Kresy 1995 nr 22 i 23.

 

Najbardziej znane utwory:

• Antyutopia „Piękne kalalie albo dojrzewanie miłości”,
• „Maść na szczury”,
• „Zaproszenie do miasta”,
• „Między Niemnem a Sanem”,
• „Półtraktat o lewitacji”: „Żydzi, Tatarzy, Inni”,
• „Abonament”,
• „Uczta”,
• „Śmierć po nieszporach”,
• „Szaleństwo rannego miasta”,
• „Konstelacja”.


     Na podstawie jego prozy Piotr Łazarkiewicz zrealizował w 1990 roku film „W środku Europy”. Inne filmy o scenariuszach tworzonych na podstawie prozy Bogdana Madeja to: „Pan W” i „Kurs na lewo”

 

Opracowała Helena Orszak

     Zdjęcia udostępnił dr Stanisław Kusiak.


Źródła:

https://pl.wikipedia.org/wiki/Bogdan_Madej
https://teatrnn.pl/leksykon/artykuly/bogdan-madej-1934-https://kulturaparyska.com/pl/people/show/bogdan-madej/biography002/
„Między Niemnem i Sanem” część I i II, opublikowane przez wydawnictwo Kresy 1995 nr 22 i 23.

 
Spotkanie ku pamięci PDF Drukuj Email
sobota, 24 maja 2025 15:45

     Przedstawiamy czytelnikom naszej strony internetowej wystąpienie pana Grzegorza Bogunia wygłoszone podczas konferencji naukowej poświęconej postaci pisarza Bogdana Madeja, który przez wiele lat swojego życia blisko związany był z Kamieniem i Łowiskiem. Konferencja odbyła się w dniu 22 maja w Gminnym Centrum Kultury, Sportu i Rekreacji w Kamieniu. Relacja ze spotkania ukaże się wkrótce. Pan Grzegorz Boguń - nauczyciel historii LO w Kamieniu i pasjonat historii regionalnej w swoim wystąpieniu opisał okoliczności jednego z najtragiczniejszych dni w historii swojej rodzinnej wsi - Łowiska i znaczenie znanego wszystkim z widzenia pomnika znajdującego się w łowiskim lesie - Żyłce.

Prezes TPK Józef Czubat

 
Słuchali bardziej Boga niż ludzi - rzecz o 5 łowiskich męczennikach II wojny światowej PDF Drukuj Email
sobota, 24 maja 2025 15:06

     Wjeżdżając do wsi Łowisko od strony zachodniej, w lesie zwanym przez miejscowych „Żyłka”, napotykamy pomnik z napisem „Pamięci poległych”. Jest to bardzo ważne miejsce dla każdego mieszkańca Łowiska, uświęcone krwią pięciorga jego mieszkańców zamordowanych przez niemieckich gestapowców 5 czerwca 1942 r. Umieszczona na pomniku tablica informuje iż: „Zginęli za Wiarę i Ojczyznę”. Jak doszło do tej tragedii? Zanim odpowiemy na to pytanie należy przypomnieć kontekst historyczny i okoliczności przedstawianych wydarzeń.

 

Miejsce tragicznych wydarzeń

 

     Po zajęciu ziem polskich we wrześniu 1939 roku, kilka miesięcy później, na wiosnę 1940 roku w Dystrykcie Krakowskim Generalnego Gubernatorstwa Niemcy rozpoczęli budowę trzech poligonów: m.in. najbardziej interesującego nas Truppenübungsplatz der Luftwaffe Górno obejmującego obszar 700 km2[1]. W Górnie zlokalizowano dowództwo i główny ośrodek wojskowy wielkiego placu ćwiczeń Luftwaffe. Jego komendantem został gen. Waldemar Waltz[2].


Niemieckie poligony z czasów II wojny światowej na Podkarpaciu
     Na placu budowy pojawiło się wiele niemieckich firm. Ze względu na opisywane dalej wydarzenia wymienimy jedną z nich - „Max Lollke” - specjalizująca się w budowie kolei. Firma ta budowała kolej normalnotorową Górno-Łętownia-Nowa Dęba. Tereny te przecinały linie kolejki wąskotorowej, które dochodziły do Łowiska ze żwirowni w Brzozie Królewskiej. Budowę kolejki normalnotorowej z Łętowni do Łowiska rozpoczęto na przełomie 1939/1940 r. W grudniu 1942 roku prace przy budowie torów dotarły do Łowiska, a latem 1943 roku gotowa już była w Łowisku rampa przeładunkowa, na którą dochodziły materiały budowlane, odzież itp. w następnej kolejności przygotowano nasyp pod linię normalnotorową. Nasyp ten dochodził do kościoła w Górnie. Z Łowiska do Górna planowany był szeroki tor, a następnie tory te miały mieć połączenie z Nową Dębą. Obok linii normalnotorowej biegły połączenia wąskotorowe do lagrów, początkowo z Łętowni, a później, po otwarciu rampy przeładunkowej, z Łowiska. Przy budowie linii kolejowej zatrudnieni byli mieszkańcy Łowiska, Wólki Łętowskiej, Łętowni oraz Żydzi z Sokołowa. Praca trwała 11 godzin dziennie, z godzinną przerwą obiadową[3] . Wspomina Józef Kida „Do Łowiska w grudniu już pierwsze pociągi z umundurowaniem przyjeżdżały na zbudowaną rampę przed Baranem a stąd specjalnymi ciągnikami zabierali całe wagony na podstawionych małych kółkach z masy gumowej i tak transportowali do Górna na „Lager Sűd” i tam wyładowywali do magazynów. Po pierwszym wyładunku zabierano przymusowo ludzi z Łowiska, Górna, Kamienia i Markowizny. Każdy był specjalnie kontrolowany po pracy czy co nie ukradł, a jeśli coś znaleziono to wyrok śmierci na miejscu[4] ."

Więcej…
 
« PoczątekPoprzednia12345678910NastępnaOstatnie »

Strona 1 z 47

Kto jest online


     Naszą witrynę przegląda teraz 193 gości 

Wsparcie działalności

 

Towarzystwo  Przyjaciół   Kamienia

 jest organizacją pożytku publicznego.

Można przekazać 1,5 % podatku

 W zeznaniu podatkowym należy wpisać:   KRS - 000 0037454

i deklarowaną kwotę podatku.

 

Wypełnij PIT on-line i przekaż 1.5% dla Towarzystwa Przyjaciół Kamienia

Copyright ? 2010 Towarzystwo Przyjaciół Kamienia. Design KrS, Valid XHTML, CSS