S z a n o w n i    P a ń s t w o ! ! !

     Zarząd Towarzystwa Przyjaciół Kamienia dziękuje za przekazanie 1% podatku na działalność naszej organizacji pożytku publicznego.

     W bieżącym 2018 roku 91 podatników przekazało kwotę 8,630 zł z 1% podatku za rok 2017:

Przedsiębiorcy:
Stanisław Bednarz zamieszkały w Kamieniu,
Marek Partyka zamieszkały w Nowym Kamieniu,
Mirosław Piędel zamieszkały w Nowym Kamieniu,
Marek Ziemniak zamieszkały w Nowym Kamieniu.

Podatnicy indywidualni z Kamienia:
Witold Kata, Joanna Mazurkiewicz, Halina Watras, Anna Surdyka, Edward Piróg, Łukasz Gutowski, Krzysztof Łach, Emilia i Lesław Piróg, Mirosław Sabat, Eugenia Chamot, Krystyna i Szczepan Hanus, Justyna Szczerbata, Maria Drelich, Anna Partyka, Maria i Adam Majowicz, Maria i Marek Oczkowski, Dorota Błądek, Joanna i Mateusz Bednarz, Zbigniew Drelich, Władysława Olko, Zofia Bednarz, Alina i Witold Kostka, Anna i Henryk Sądej, Adam Dudzik, Zofia i Jerzy Bednarz, Eleonora Błądek, Irena Piróg, Jan Baran, Anna i Tadeusz Marciniak, Wiesława i Jacek Drelich, Zofia i Jacek Partyka, Alicja Hawro, Anna i Tadeusz Kołodziej, Krystyna Sitarz, Józef Sikora, Dawid Bednarz, Małgorzata Bujdasz, Wiesława Wiśniewska, Małgorzata Bałut, Wiesława i Józef Mączka, Stanisława i Józef Czubat, Marcin Kołodziej, Monika i Przemysław Łach, Józef Wilk.

Podatnicy indywidualni:
Nowy Kamień: Jan Szostecki, Rafał Chojnacki, Genowefa i Józef Saj, Kazimiera i Leszek Piekut, Wiesława i Franciszek Pietroński, Mirosław Sabat, Stefania i Tadeusz Olko, Wiesław Żak, Dominik Bolko,
Krzywa Wieś: Zofia i Jan Gutowski, Irena Chmiel, Tadeusz Chmiel,
Duble: Elżbieta i Antoni Partyka, Iwona i Piotr Partyka,
Łowisko: Józef Kiełb, Marek i Helena Rząsa, Małgorzata i Stanisław Król,
Podlesie: Andrzej Olko,
Rzeszów: Kazimiera Stachowiak,
Warszawa: Hanna Leszczuk, Bronisław Rodzeń,
Przemyśl: Wanda Cyrano,
Lublin: Jadwiga i Piotr Leszczuk, Krzysztof Uzdowski,
Kraków: Maria i Stanisław Urbanik, Wanda Baran,
Zawiercie: Urszula i Józef Surdyka
Gogolin: Rozalia i Karol Czekała
Wrocław: Anna i Władysław Wąsik, Elżbieta Bereś-Pawlik, Kurt Passon, Anna Pawlik-Wywrot, Teresa i Stanisław Siut.

Anonimowo wpłacili:
3 podatników z Rzeszowa, 1 z Kraśnika, 5 z Kamienia, 2 z Nowego Kamienia.

     Koszty działalności w 2017 roku wyniosły 10,720 zł, w tym:
- wydanie książki pt. "Kamień i Stainau w pożodze I wojny światowej",
- wydanie „Rocznika Towarzystwa Przyjaciół Kamienia”,
- wycieczka do skansenu Budownictwa Ludowego w Sanoku,
- wsparcie finansowe drużyny piłki nożnej,
- ufundowanie nagród dla uczestników konkursu recytatorskiego,
- utrzymanie czystości na cmentarzu ewangelickim,
- opłaty za utrzymanie i prowadzenie strony internetowej,
- zakup artykułów biurowych i inne drobne zakupy konieczne do realizacji statutowych zadań Towarzystwa.

     Dziękujemy serdecznie wszystkim ofiarodawcom i prosimy o przekazanie Waszego podatku w roku przyszłym.

Zarząd Towarzystwa Przyjaciół Kamienia
Józef Czubat, Jan Orszak, Zofia Bednarz, Genowefa Saj, Mirosław Piędel, Krystyna Hanus, Paweł Gutowski, Antoni Partyka

Kamień, 3 października 2018 r.

„Kultura - to co pozostaje, kiedy zapomnisz wszystko, czego się nauczyłeś” - Selma Lagerlof

     Pod takim tytułem 9 czerwca 2018 r. w Kamieniu odbyło się uroczyste spotkanie poświęcone ludziom, których działania w zakresie kultury i kultywowania tradycji przyczyniły się do rozwoju naszej „Małej Ojczyzny”.

     W spotkaniu uczestniczyli zaproszeni goście: Profesor Kazimierz Ożóg, Wójt gminy Ryszard Bugiel, Przewodniczący Rady Powiatu Jerzy Bednarz, duchowni - Ks. Prałat Tadeusz Wójcicki i Ks. Proboszcz Marian Gwizdak, Przewodniczący Rady Gminnej Mirosław Piędel, Przewodniczący Zarządu Towarzystwa Ziemi Niżańskiej Stanisław Gawryś i Tadeusz Krawczyk Prezes Fundacji JK.

 
     Szczególnie ważne było pojawienie się na tym spotkaniu pisarki Janiny Krawczyk-Włoch, wnuczki Wiktora Legutko - Magdaleny Bukowiec-Zając, wnuka Wandy i Jana Barańskich - Jana Adama Barańskiego, dr. Jana Kutyły, Konstantego Radomskiego - syna kronikarza Konstantego Radomskiego, Kazimierza Barabasza - syna Aleksandry i Zdzisława Barabaszów, Emilii Rurak reprezentującej Andrzeja Ruraka, Wiesława Cebuli reprezentującego muzykującą rodzinę Cebulów.

     Przewodniczący Towarzystwa Przyjaciół Kamienia Józef Czubat przywitał gości i przedstawił najważniejsze zdarzenia w zakresie kultury mijającego stulecia odzyskania niepodległości.

     Poniżej podajemy skrót tego wystąpienia:

     O. Damian Franciszek Delekta urodził się 16 września 1941 roku w Kamieniu koło Rudnika nad Sanem, województwo rzeszowskie, jako drugie z siedmiorga dzieci małorolnej rodziny Jana Delekty i Anny Kata.

     Dzieciństwo spędził w domu rodzinnym pomagając rodzicom w pracy na gospodarstwie. W siódmym roku życia rozpoczął naukę w Szkole Podstawowej w Kamieniu. Gdy był uczniem trzeciej klasy, dnia 27 maja 1951 przystąpił do Pierwszej Komunii św. Niedługo potem został przyjęty do grona ministrantów przy kościele parafialnym w Kamieniu. Jego proboszczem był ksiądz Dziekan Stanisław Patryn a katechetą był Ks. Ludwik Wawrzyszko a ulubionymi nauczycielami w szkole byli pani Wanda Sławińska i pan Adam Makuch. Osiemnastego czerwca 1955 roku przyjął Sakrament Bierzmowania z rąk Ks. Biskupa Wojciecha Tomaki w kościele parafialnym w Kamieniu.
     Po ukończeniu siódmej klasy szkoły podstawowej rozpoczął naukę w Liceum Ogólnokształcącym w Sokołowie Małopolskim. Po zdaniu egzaminu dojrzałości w czerwcu 1959 roku zamierzał wstąpić do Zakonu św. Franciszka z Asyżu, ale najpierw postanowił spędzić jeden rok w rodzinnym domu aby poważniej zastanowić się czy takie jest naprawdę jego powołanie. W następnym roku zdecydował się wstąpić do Zakonu Ojców Kapucynów w Krakowie i napisał podanie do Prowincjałatu tegoż Zakonu w Krakowie. Otrzymawszy pozytywną odpowiedź na podanie, dnia trzeciego sierpnia 1960 przybył do klasztoru Kapucynów w Sędziszowie Małopolskim aby rozpocząć krótki postulat a następnie nowicjat. 28 sierpnia 1960 roku otrzymał z rąk O. Prowincjała Alojzego Wojnara habit zakonny i rozpoczął roczny nowicjat, który zakończył pomyślnie ślubami zakonnymi zwykłymi w dniu 29 sierpnia 1961 roku.
     Po złożeniu ślubów zakonnych udał się do klasztoru O.O Kapucynów w Rozwadowie na studia filozofii. Niestety, po kilku miesiącach komunistyczne władze państwowe zmusiły go do odbycia zasadniczej służby wojskowej. Dnia 15 listopada 1961 roku został wcielony do Podoficerskiej Szkoły Wosk Pancernych w Ostródzie, województwo olsztyńskie. Służbę wojskową ukończył w stopniu starszego szeregowca dnia 28 września 1963. Z Jednostki Wojskowej udał się bezpośrednio do klasztoru O.O Kapucynów w Krakowie, aby kontynuować rozpoczęte przed dwoma laty studia filozoficzne. Po ukończeniu studiów filozoficznych, od września 1965 do maja 1969 studiował teologię w Wyższym Seminarium duchownym O. O. kapucynów w Sędziszowie Małopolskim. Tutaj też dnia 15 września 1965 roku złożył w ręce Wikariusza Prowincjalnego O. Aureliusza Puzio śluby zakonne wieczyste. Wszystkie święcenia niższe i wyższe otrzymał w katedrze w Tarnowie z rąk arcybiskupa Jerzego Ablewicza. ( 1.IV 1966- tonsura, 2.IV 1966 – ostiariat i lektorat, 18 III.1967- egzorcystat i akolitat, 25.II.1968 – subdiakonat, 24.XII1968 –diakonat i 25 V.1969 – święcenia kapłańskie.
     Po święceniach kapłańskich, w niedzielę 8 czerwca 1969 odprawił uroczystą Mszę Świętą w rodzinnej parafii w Kamieniu i do 30 czerwca 1969 roku przebywał w Sędziszowie Małopolskim. Na początku lipca 1969 udał się do parafii pod wezwaniem św. Antoniego z Padwy w Pile aby pracować jako katecheta dla dzieci ze Szkoły Podstawowej nr 4. Po rocznej pracy w tej parafii dnia 10.sierpnia 1970 roku powrócił do Sędziszowa Małopolskiego aby przygotować się do wyjazdu na dalsze studia teologiczne do Rzymu w „Antonianum”. Wyjechał z Polski dnia 6 września 1970 roku. Po drodze zatrzymał się na kilka dni w klasztorze O.O. Kapucynów we Wiedniu a potem zatrzymał się trochę dłużej w klasztorze O. O. Kapucynów we Florencji. Do Rzymu przybył 27 września 1970 roku. Po pierwszym roku studiów w Rzymie udał się w ramach wakacji do Niemiec. Tam pracując przez siedem tygodni w szpitalach Braci Bonifratrów w Regensburgu i w Algasing, uczył się języka niemieckiego. Dnia 29 sierpnia 1971 powrócił do Rzymu na drugi rok studiów, które ukończył licencjatem z teologii w dniu 21 czerwca 1972 roku.
     Dnia 28 lipca 1972 powrócił na krótkie wakacje do Polski i zacząłem się uczyć języka hiszpańskiego aby przygotować się do wyjazdu na pracę misyjna w Gwatemali. Dnia 6 października 1972 wyjechał pociągiem do Rzymu, a stamtąd 10.X.1972 odleciał samolotem do Madrytu aby uczestniczyć w kursie językowym i misyjnym. Mieszkał w klasztorze O.O. Kapucynów przy Plaza de Jesus 2. Okres od 23 do 31 grudnia 1972 spędził w kilku klasztorach kapucyńskich w Andaluzji: (Sevilla, Granada, Sanlucar de Barremeda i Cordoba).

Od lewej do prawej: O. Damian Delekta, O. Generał Zakonu Kapucynów PaschliRywalski i O. Stanisław Ciochoń. Fotografia wykonana w Quezaltepeque, Gwatemala,18.IX.1973.